Geceleri Hayallerini Resmeden İllüstratör - Kaan Bağcı

Kaan Bağcı, illüstrasyonu kendi imkanları ile öğrenmiş. "Zor yoldan öğreniyorum ama olsun, sevdik bir kere" diyor. Bir zamanlar kapısından girmeye korktuğu okullarda dersler vermeye başlamasına hem şaşırıyor hem de gururlanıyor. Kaan Bağcı başarı hikayesini ve çocukları olarak gördüğü eserlerini ve yaratım sürecini tüm samimiyetiyle Otuzbeşlik'e anlattı. İllüstrasyonla ilgilenen arkadaşlar bu röportaj sizin için çok faydalı olacak. Keyifli okumalar.

Kaynak: Kaan Bağcı

Kaan Bağcı'yı daha yakından tanımak istiyoruz. Kaan Bağcı'nın özel hayatında nasıl bir rutini var?

1986 doğumluyum, yaklaşık 20 yıldır İzmir’de yaşıyorum. Biraz can sıkıcı bir rutinim var. Tam zamanlı çalıştığım bir işim var. Genelde günlerim şu şekilde geçiyor: Sabahın köründen akşam 17:30'a kadar çalışıp eve geliyorum. Maximum bir saat uykunun ardından yemek derken bir iki saatim gidiyor, kısa süreli uykuyla (kendimce) kafamı sıfırlıyorum ve çizmeye başlıyorum. Artık gece kaça kadar sürerse; bazen erken 10-11 gibi işler bitmiş oluyor bazen gece 2-3'ü bulabiliyor. Daha sonra uyuyup tekrar sabah iş şeklinde bir döngüde yaşıyorum. Aslında ilgilendiğim meslek alanına tam ters şekilde yaşıyorum, yaşadığım yerden kaynaklı görsel olarak beslenme kısmında çok zayıf çok az boş vaktim oluyor, o zamanlarda da kısa süreli motor gezilerine çıkıyorum… Bunları hatırlayınca yine canım sıkıldı, pek yaşıyormuşum gibi gelmiyor açıkçası. Dışarıdan nasıl görünüyor bilmiyorum ama buradan bakınca zor şartlar var. Yakın arkadaşlarıma hep söylediğim şey; bu kadar çok çalışıyorum, çok yoruluyorum, sanırım bu gayretimin tek motivasyon kaynağı yaptığım işlerde biraz kendimi ifade edebilmem ve bunların karşı taraftan algılanması beğenilmesi gibi minik şeyler. Bunlar olmasa hayat çok zor olurdu muhtemelen.

Kaynak: Kaan Bağcı

Biraz eğitim hayatınızdan bahseder misiniz? İllüstrasyon alanında eğitim almadığınızı kendi kendinize öğrendiğinizi duyduk. Kendinizi bu alanda nasıl yetiştirdiniz?

Eğitim kısmıyla aram hiç iyi olmadı, olamadı nedense. Müzikle ilgilenirken de bu işlerle ilgilenirken de hep kendi kendime öğrenmek durumunda kaldım. Okulunu okusaydım iyi mi olurdu kötü mü olurdu kestiremiyorum çünkü hayatımda kazandığım kaybettiğim her şey genelde tesadüfler üzerine kurulu şeylerdi. Hiçbir planım tutmadı ama çoğu planım için de iyi ki tutmamış diyorum. Belki bambaşka yerlerde çok alakasız şeyler yapıyor olabilirdim. Bu duruma da çok şaşırmamak gerekiyor bence; nasıl sevdiğin kızı/oğlanı tavlamak için canını dişine takıp ne yapıp ne edip bu işin üstesinden geliyorsanız bu da onun gibi bir şey, sevince ve gayret edince üstesinden gelinemeyecek bir şey değil. Zor yoldan öğreniyorum ama olsun sevdik işte bir kere. (Gülüşmeler) Bana çok ilginç gelen kısım aslında şu oldu; bir zamanlar kapısından girmeye korktuğum okullarda, ufak tefek ders bile vermişliğim var. Bu durumdan dolayı hem çok gururlanıyorum hem de çok şaşırıyorum bir türlü kabullenemedim. (Gülüşmeler)

Kaynak: Kaan Bağcı

Çalışmalarınıza bakıldığında bu Kaan Bağcı'nın denilebilecek bir doku var artık, etkilendiğiniz ya da ilham aldığınız birileri oldu mu?

Herhangi bir alanda bir şeyler üretmeye başladığınızda gerek tarz gerek tavır gerekse yaşayış biçimi olarak mutlaka birilerini kopyalar, birilerine özenirsiniz. Belki de kendine yakın hissetme durumundan mı ne artık bilemedim; ama bende hep böyle oldu. Sonradan sonraya işler ciddiye binip artık ürettiğiniz alanda adınız sizinle birlikte var olmaya başladığında bir bakmışsınız ki sizin de artık işlerinizde imzanız sayılabilecek bazı ufak tefek hareketleriniz var. Bu çok çizmek, deneyimlemek ve çözümlemekle alakalı bence. Bir konu hakkında fikrinizi sorduklarında nasıl kendi şahsınıza ait düşüncenizi belirtiyorsanız bu da aynı yönde bir fikir beyan etme yolu gibi düşünüyorum. Kimi sözle kimi müzikle kimisi resimle fikirlerini belirtiyorlar. Bu sebeple ürettiğiniz alanda, kimliğinizi doğru yansıtabilmek çok önemli. Asıl mesele; başarılı olmak ya da işinizi iyi yapmaktan öte kendi kişiliğinizle doğrularınızla yanlışlarınızla var olabilmek.

Kaynak: Kaan Bağcı

Bugüne kadar yarattığınız için sizi iyi hissettiren çalışma / çalışmalar hangileridir?

Çocuklarımdan hangisini daha çok seviyorum? Baya sıkıntılı bir soru bu. (Gülüyor.) Elbette ufak nüanslar var ama birini diğerinden pek ayırabileceğimi düşünmüyorum.

Yeni projelerinizden bahsedebilir misiniz?

Kafamda onlarca iş var ama aynı zamanda yeni işler için uzun bir zamandır hiç vaktim olmadı. Uzun zamandır da bundan yakınıyorum, vakit yaratmaya çalışıyorum. Başarılı olabilirsem neler yapabileceğim hep beraber göreceğiz.

Kaynak: Kaan Bağcı

Bir mesaj vermek sizin için önemli mi, tamamen kendiniz için mi çiziyorsunuz?

Tabii ki önemli. Boşa konuşacaksam hiç konuşmamak daha mantıklı bir hareket olurdu. İyi ya da kötü mutlaka minik bir mesajı ya da fikri vardır yaptığım işlerin ama bunlardan daha önemlisi karşıya ne aktarabildiğim ya da aktarıp aktaramadığım gibi konular...

En sevdiğiniz anime'leri öğrenebilir miyiz?

Anime'lerle hiç aram iyi değildir ama bir zamanlar "Death Note" hastasıydım. (Gülüşmeler)

Kaynak: Kaan Bağcı

İdeal mutluluk tanımınız nedir?

İdeal mutluluk; çoğu zaman yanlış yerlerde, yanlış kişilerde araya araya neredeyse var olmadığına inandığımız ve hiç ona ulaşamayacağımızı düşündüğümüz bir yerlerde bizi bekleyen küçücük bir şey. Nasıl daha mutlu olabileceğimi biliyorum, en çok o şekilde, o şartlarda mı mutlu olacağım. Bundan emin değilim ama ideal mutluluğa şu anki konumumdan daha nasıl yakın olabilirim, bunu biliyorum. Ona doğru kat etmem gereken yolu aşamadım hala ama hiç bilmemekten ya da çok yanlış yerlerde aramaktan iyidir herhâlde. Ne istediğini de bilmekle alakalı bir şey bu sanırım. Umarım bulurum da bir sonraki sefere tam anlamıyla bir tanımlama yapabilirim.

Sizi takip etmek, ulaşmak isteyenler hangi kanalları kullanabilirler?

Genelde Facebook ve İnstagram hesaplarımı aktif olarak kullanıyorum.

Son olarak neler söylemek istersiniz?

Yine çok konuştum, teşekkürler dinlediğiniz için.