Siyah Pembe Üçgen İzmir Derneği "Kim"?

Siyah Pembe Üçgen İzmir Derneği'nin Genel Koordinatörü Erdem Gürsu ile harika bir sohbet gerçekleştirdik. Derneği yakından tanıma fırsatı bulduğumuz için çok mutluyuz. Keyifli okumalar...

Siyah Pembe Üçgen nasıl ortaya çıktı?
2006'nın başlarından beri aralıksız devam ediyoruz. 2009 yılında dernek olduk. Serüvenimiz bu şekilde başladı. Ben o zamanlar gönüllüydüm, şimdi profesyonel olarak çalışıyorum ve harika bir ekibimiz var. Ben Genel Koordinatörlük yapıyorum. Tamamen LGBTİ haklarını savunan bir örgütüz. Hukuk en temel dayanağımız.

Üyelik sisteminiz var mı?
Tabii üyelerimiz de var ama  kimseye üye olma şartı koşmuyoruz. Buraya gelmek isteyen, fikir sunan bizimle bir şeyler yapmak isteyen herkese açığız. 

Size nasıl ulaşıyorlar?
Bir web sitemiz var. Sosyal medyadan da ulaşıyorlar. Zaten sosyal medya hayatımız olmuş durumda. Özellikle sesini duyurmada güçlük çeken sivil toplum kuruluşları için internet en etkili araç. İnterneti bizden alsalar LGBTİ alanında yapılan etkinliklerden, gelişmelerden kimse haberdar olamaz. Bize en çok facebook'tan ulaşıyorlar. 

Etkinliklerinizi nasıl düzenliyorsunuz?
Küçük etkinlikler yapmıyoruz artık. Herkese açık etkinlikler yaptığımızdan çok kalabalık oluyoruz. "Aman kimseler duymasın!" düşüncesiyle hareket etmiyoruz. Yıllar geçtikçe örgütümüz belirli bir yol kat etti ve katılımcılarını kazandı. 

Neden Siyah Pembe Üçgen?
Siyah Üçgen, genellikle eşcinsel, biseksüel, topluma uymayan kadınlar için, Pembe üçgen ise yine eşcinsel erkekler için kullanılan bir terim. Bu terim eski Nazi Almanya'sından kalma, oraya bir gönderme yapıyoruz. O dönem adlandırılamayan tavırda insanları ve toplumun kabul etmediği insanları fişleme yöntemi olarak kullanılan terimlermiş. 

Hala bu şekilde fişlenme sürüyor mu? Bu ismi seçmenizdeki düşünce nedir?
Bu şekilde dışarıdan fişlenme olmuyor ama zihinlerde hala etiketlerle ayrıldığımızı söyleyebilirim. Bunun bitmiş olmadığını görüyoruz ve bitirmek için çabalıyoruz, vizyonumuz bu yönde. 

Diğer gruplarla ortak projeler yapıyor musunuz?
Çok yapıyoruz. İlla gruplar LGBTİ tabanlı olmak zorunda da değil, insan hakları alanının bütüncül olsun yeter. Bir işte ne kadar çok kişiye ulaşırsanız o kadar mutlu ve motive oluyorsunuz. Düşüncelere hayata temas edilecekse küçük gruplarla çalışmak daha etkili oluyor. 

Gezi gibi insanları birbirine kenetleyen etkileyici olaylar oldu geçtiğimiz yıllarda. Bu LGBTİ bireylere olan bakışı değiştirdi mi? Bu konuda bir rahatlamaya ulaşabildik mi?
Benim naçizane gözlemime dayanarak şunu söyleyebilirim; orada evet bir dönüşüm oldu ama sürekliliğinin sağlandığını düşünmüyorum. İnsanlar orada bile bizi farklılaştırarak birlik oldular. 

Trans veya eşcinsel birey olup halkın kabullendiği insanlar da oluyor...
Evet ama finansal sermaye, kültürel sermayeyi doğuruyor. Fakir olan yine marjinalize ediliyor. Politik açıdan da insanları bir kalıba sokmak istediklerinde en çabuk gözden çıkarılanlar biz oluyoruz. 

İzmir'in LGBTİ bireylere karşı tutumunu nasıl değerlendiriyorsunuz?
İzmir hep rahat bulunan bir şehir. Evet bir çok ilimize göre burada daha rahatız ama aslında İzmir'de rahatlık rehavete dönüşmüş durumda. Tepki olarak diğer şehirlerden çok farklı olduğu da söylenemez.

Çalışma sisteminiz nasıl işliyor?
Her STK gibi yıllık bir takvim düzenliyoruz. Eylül gibi hızlanıyor çalışmalarımız, haziran gibi yavaşlıyoruz, ara veriyoruz. Önemli günlerimiz var; 20 Kasım Trans Anma Günü, 1 Aralık HİV Farkındalık Günü, her sene özenle hazırladığımız kültür sanat festivalimiz ve gelenekselleşen feminist buluşmalarımız var. 

Bünyenize eklemek istediğiniz bir şeyler var mı?
Evet, şifa bulma çalışmaları. Psikososyal destek ile cinsel kimliği nedeniyle herhangi bir travma yaşayan LGBTİ'lilerle daha çok dayanışabilmek istiyoruz.

Mottonuz nedir?
Dernek olarak bir mottomuz yok ama ben bir sivil toplumcu olarak kendime motivasyon olsun diye hep şu mottoyu kullanıyorum; Umutsuzluğa kapılmayı iyi günlere bırakalım, şimdi yeniden ve yeniden başlama zamanı.