Meşeciler
Yıllar sonra anladım ki dağları çok sevmemin ve onlara sıklıkla gidiş gelişlerimin arkasında yatan asıl gerçek, içlerinde sakladıkları yaşam hikayeleriymiş meğer; o hikayeler ki içeriğinde bazen vahşi bir tür ve yaşamı barındırırken çoğu zaman da insan öykülerini de saklar gözümüzden kaçan.
O hikayeleri masalsı kısa anekdotlar halinde dinlemiş olabiliriz birilerinden ve bölük pöçük izleri de kalmış olabilir zihinlerimizde; istedim ki o hikayelerden birisine de ben dokunmuş olayım ve kalıcı olsun...
Kaçkar dağlarının her gün sis ve yağmurlarla yıkanan derin vadileri içindeki vahşi ormanlarda, dededen gelen asırlık bir mirası koruyup kollayarak kendine has zorluklarıyla mücadele içinde değer bulan bir geleneksel üretim süreci ve arılarla kurulan ortak bir yaşamın perde arkasını anlatayım istedim...
Gecesi ve gündüzüyle asırlık ağaçların gövdesine tutunmuş ve yine onların gölgesinde akıp giden yaşam öykülerine ben dokundum onlar da ses verdiler; zor mu kolay mı sadece yaşayan ve tanıklık edenin anlayabileceği cefakar insanların öyküsü "MEŞECİLER" de bu dokunuşun sonunda çıktı ortaya...