Yirmi Yaşım
Yirmi beş milyona yakın yurttaşını faşizmin katlettiği Sovyetler Birliği… Bu cümleyi kurması kolay ama bu cümledekileri yaşamak? Savaştan sonra en az bir ferdini kaybetmemiş bir aile bulmak hemen hemen imkânsızdı. Yaraları sarmak denilen şey ise, bir inşaat faaliyetine sığamayacak kadar derindeki şeylere dokunmayı gerektiriyordu.
Üstelik yaraları sardıktan sonra kayıplarını sırtlanıp yaşamaya devam etmeyi de…
Hutsiyev’in lirik filmi, üç genç üzerinden, bu soruları ve yanıtlarını tartışmaya soyunuyor. Aynı mahalleden çocukluk arkadaşı olan, savaş zamanı dünyaya gelmiş üç genç, artık yirmili yaşlarında ve yaşama atılmanın eşiğindedirler. Romm’un filmi bilim insanlarına göz atıyordu; Hutsiyev ise Sovyet gençliğine ve onları bekleyen ciddi işe, o “yaşamak” işine ve “sosyalizmi pekiştirmek” görevine göz atıyor. Bu film boyunca Moskova’daki gündelik yaşama, bir 1 Mayıs kutlamasına ve sosyalizmin yetiştirdiği o güzel, iyi insanlara rastlayacaksınız; kaçırmayın!